گفتمان میرحسین؛ خاتمی محوری یا عوام فریبی؟!

گفتمان میرحسین؛ خاتمی محوری یا عوام فریبی؟!

در این که موضع گیری های اخیر مهندس موسوی در بیانیه خود خطاب به محمدخاتمی و همچنین در کنفرانس خبری اش، مکنونات قلبی و گفتمان واقعی او را تشکیل می دهد یا خیر، 2حالت را می توان متصور بود؛ اول آن که این مواضع، اندیشه های حقیقی مهندس موسوی را تشکیل می دهند و وی"حقیقتا" به درک دوران زمامداری خاتمی مباهات می کند و اغلب تحرکات آن دوره را پسندیده است که دراین صورت ادعای آن که گفتمان میرحسین تفاوت چندانی با اندیشه های خاتمی ندارد، ادعای گزافی نخواهد بود.

حالت محتمل دوم آن است که برخی ملاحظات سیاسی مانند جمع آوری هرچه بیشتر آراء مردم درانتخابات آتی منجر به آن شده که مهندس موسوی، برخلاف آنچه در ویترین تفکراتش درمعرض نمایش گذاشته است، پستوی اندیشه هایش مملو از حرفهای دیگری به غیراز آنچه تابحال بروز داده است، باشد.

مواضع کاملا معکوس مهندس با اندیشه های زمان نخست وزیری اش و نیز تمارض به انجام اقداماتی که ازنظر قانونی - که اتفاقا مهندس تاکید ویژه ای نیز بر آن دارد- به هیچ روی در توان یک رییس جمهور نیست، مانند راه اندازی تلویزیون خصوصی و نیز توقف اجرای طرح ارتقاء امنیت اجتماعی، شواهدی است که احتمال سیاسی کاری و عوامفریبی مهندس را تقویت می کنند .

ازسوی دیگر قرائنی وجود دارد که حکایتگر اعتقاد واقعی میرحسین به گفته هایی است که تاکنون ابراز نموده است، می باشد: سکوت20 ساله مهندس دربرابر انواع و اقسام قانون گریزی ها و سوء مدیریتها و دروغ ها و از همه دردناکتر، هتاکی ها علیه خدا و پیامبر و امامان معصوم(ع) و...، ردوبدل کردن نامه های احساسی بین وی و خاتمی، عدم اقبال مردم به گفتمان فعلی مهندس درچندین انتخابات اخیر از جمله انتخابات هشتم ریاست جمهوری و همچنین اقبال بسیار وسیع و گسترده مردم از رییس جمهور درسفرهای استانی و دست آخر، برخی انتصابات مهندس در ستادهایش از جمله مسئول شاخه دانشجویی وی که از هوچیگران جریان تدفین شهدا در دانشگاه امیرکبیر به حساب می آید، نشانگر آن است که مواضعی که آخرین نخست وزیر انقلاب انتخاب نموده است حقیقتا محبوب قلب وی نیز می باشد.

نتیجه ای که در هر دو صورت می توان بدست آورد آن است که گفتمان مهندس موسوی از اندیشه های ناب امام(ره) و ارزشهای والای انقلاب اسلامی زاویه گرفته است. وجود انحراف در شق دوم که کاملا واضح و بدیهی است و خلاف فطرت انسانی بودن دروغ و فریب کاری نگارنده را از توضیح مفصل تر در این باب، بی نیاز می دارد.

اما احتمال اول نیز به دلیل هتاکی های پیش گفته و انواع و اقسام ساختارشکنی هایی که در زمان خاتمی اتفاق افتاد، انحراف مهندس موسوی را از گفتمان انقلاب نشان می دهد. ساختارشکنی هایی که از قضا هرچند وقت یکبار به روز می شود؛ روزی در انکار وجود حضرت مهدی(عج)، روز دیگر در ادعای وحیانی نبودن قرآن کریم و امروز هم شاهد آن هستیم که خود محمدخاتمی با اسلام ستیز مشهور که حامی دوآتشه کاریکاتوریست و کاریکاتورهای موهن علیه پیامبراعظم(ص) بود، دست دوستی و –در خوشبینانه ترین حالت- جاهلانه با راسموس دل و قلوه رد و بدل می کند.

هرچند که در نتیجه امر تاثیری نخواهد داشت اما موضعگیری های آینده مهندس موسوی آشکار خواهند ساخت که کدامیک از دو احتمال یادشده منتخب اوست اگرچه آرزوی مردم شهید داده و ولایی آن است که حداقل حداقل حداقل، مهندس به همان گفتمان زمان نخست وزیری اش بازگردد.